به گزارش فارس، در حالی که 35 بیش از سال از اتمام جنگ آمریکا در ویتنام که بیش از 1 میلیون نفر را به کشتن داد، می‌گذرد آمریکا به تازگی به اثرات مخرب استفاده ازعامل نارنجی در این جنگ اعتراف کرده است.
عامل نارنجی نوعی جنگ‌افزار شیمیایی است که ارتش آمریکا در جنگ ویتنام از سال 1961 تا 1971 برای از بین بردن جنگل‌های پناهگاه نیروهای نظامی موسوم به «ویت‌کنگ» به کار برد.
کاربرد این ماده علاوه بر آثار زیان‌بار محیطی، تلفات انسانی وحشتناکی داشت، به گونه‌ای که بر اساس برآوردها بر اثر این سم‌پاشی‌ها 400 هزار نفر کشته یا ناقص‌العضو شدند و در سال‌های بعدی تا کنون نزدیک به 500 هزار کودک با اختلالات مادرزادی تولد یافته‌اند.
500 هزار کودک دارای نقائص مادرزادی حاصل استفاده از عامل نارنجی آمریکا در جنگ ویتنام
دولت آمریکا که تا کنون در برابر انتقادات وارده از استفاده از این عامل زیان‌بار راه انکار گزیده بود در اقدامی تازه، که شبکه خبری راشاتودی آن را اعتراف این کشور به اثرات مخرب عامل نارنجی تعبیر کرده است، تصمیم به همکاری با ویتنام برای پاکسازی آثار این سمی این ماده کرده است.
عامل نارنجی و نقائص ژنتیک
راشاتودی افزود کشورهای آمریکا و ویتنام روز پنجشنبه، اولین اقدام مشترک خود برای سم‌زدایی از بخشی از «فرودگاه بین‌المللی دانانگ» که در یکی از جذاب‌ترین مناطق گردشگری ویتنام قرار دارد را آغاز کردند.
ارتش آمریکا در خلال جنگ ویتنام، عامل مرگبار نارنجی را در پایگاه هوایی دانانگ ذخیره کرده بود.
برآوردها نشان می‌دهند نیروهای آمریکا در خلال 10 سال جنگ ویتنام از 53 میلیون گالن (معادل با 198 میلیون و 750 هزار لیتر) عامل نارنجی برای تخریب جنگل‌های مرز ویتنام با لائوس و از بین بردن مخفی‌گاه‌های نیروهای ویتنام استفاده کردند.
اثرات مرگبار این ماده سمی تا به امروز در منابع آبی و خاک کشور ویتنام مشهود بوده است. این ماده‌های سمی می‌توانند از طریق چربی‌های حیوانی وارد چرخه غذایی انسان‌ها شده و شمار
زیادی را به بیماری‌های مرگبار مبتلا کنند.
عامل نارنجی تا کنون عامل مرگ بسیاری از مردم ویتنام ـ اعم از نظامی و غیرنظامی ـ و همچنین کهنه‌سربازان آمریکایی بوده است.
رقابت تجاری با چین باعث شده است این تصاویر که دولت آمریکا تا دیروز وجود آنها را انکار می‌کرد، اکنون در میدان دید دولت این کشور هم قرار بگیرند
به گفته حزب کمونیست ویتنام دولت فعلی آمریکا 41 میلیون دلار برای کاهش میزان آلودگی در 73 هزار متر مکعب از خاکهای ویتنام اختصاص داده است.
با این وجود، موضوع «جبران‌پذیری سلامت» هنوز یکی از موضوعات اصلی مطرح بین واشنگتن و هانوی است.
به گفته «جینی میرر»، رئیس اتحادیه بین‌المللی حقوقدانان دموکرات، آمریکا تا سالها پس از این جنگ از قبول اینکه عامل نارنجی برای کهنه‌سربازان خودش مشکلی به وجود آورده است، امتناع می‌کرد.
پرسش اینجاست که چه چیزی اکنون تغییر در نگرش آمریکا را موجب شده و این کشور را به بازسازی ویتنام ترغیب کرده است؟
«تد رال» روزنامه‌نگار و کاریکاتوریست سیاسی آمریکایی در پاسخ به این پرسش می‌گوید، پاسخ این پرسش این است که منافع آمریکا فعلا چنین ایجاب می‌کند، وگرنه مسائل اخلاقی نقشی در این میان ندارد.
«تد رال» می‌گوید: «در شرایطی که چین خود را به ویتنام نزدیک کرده است، روابط تجاری آمریکا با این کشور اهمیتی روزافزون می‌یابد. بنابراین وزارت خارجه آمریکا این موضوع را فرصتی برای بهبود روابط با ویتنام و فرصت‌آفرینی برای تجارت آمریکا می‌بیند.»
وی افزود: «نزدیک به نیم قرن از آن حادثه می‌گذرد و اکنون بسیاری از کسانی که [بر اثر عامل نارنجی] به بیماری مبتلا شده‌اند، احتمالاً بر اثر کهولت سن درگذشته‌اند. ما باید در سال 1975 به این موضوع توجه می کردیم.»
«بیل هک‌ول» از کهنه‌سربازان آمریکایی جنگ ویتنام که بنیان‌گذار ائتلاف ANSWER («همین حالا برای توقف جنگ و پایان نژادپرستی دست به کار شوید») است نیز نظری مشابه با «تد رال» ابراز کرده و می‌گوید مسائل انسانی در انگیزه‌های آمریکا دخیل نیست.
وی گفت: «زمان این اقدام جای سوال دارد و به خاطر پیدایش قدرت نوظهوری مانند چین نمی‌توان به این اقدام صرفاً به عنوان اقدامی برای نزدیک‌تر شدن به ویتنام نگریست».
انتهای پیام/د.ص
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
